de bomen weten het,de vogels en de vissen,
de bloemen en het water en het land,
de mensen kunnen er zich niet meer in vergissen:
het gaat niet goed,'t loopt uit de hand.
---
in de rivieren stroomt het giftige water,
de dode vissen spreken duidelijke taal;
we leven in de grond,de bomen worden kaal,
------
het gif zit in de lucht,het regent op de daken,
ons leven wordt bedrijgd van alle kant;
hoe lang nog zullen wij de wereld maken
tot woestenij, vol onherbergzaam land?
------
wanneer ,o God, herschept Gij alle dingen,
hersteld Gij wat door de mansen werd verknoeid??
Zodat er bronnen in de wildernis ontspringen
En de woestijn weer als een ROOS ontbloeid??
----
een gedicht van Nel Benschop
3 opmerkingen:
Hallo lieve Greet,
Hartelijk dank voor je lieve woorden op mijn post over zus!!!
Maar ik snap er helemaal niks van Greet, hoe kan het dat ik al een hele tijd geen posten meer van jou in mijn leestlijst zie binnen komen.
Ik klikten nou op je naam bij die lieve rectie en zie dan op jou blog dat je niet stil gezeten hebt en fijn bij de kinderen en kleinkinderen geweest bent, heel ijverig bezig bent geweest met garen en haaknaald,prachtige foto's van al je bloemen....etc.etc.
En ik maar denken.......wat zou er met Greet zijn dat ik haar niet meer lees........
Heel vreemd!!!
Maar het gedicht van nou is een waarheid als een koe.
We vergeten tegenwoordig maar al te vaak dat we deze aarde maar te leen hebben van onze kleinkinderen en achterkleinkinderen........en hun nageslacht.....
Fijne dag, Greet!!!!
Lieve groeten,Ger
Mooi gedicht is dat.
En de prachtige foto's er bij,maakt het compleet.
Groetjes Ans
Een schitterend gedicht, Greet
daar sta ik helemaal achter.
liefs,
ria
Een reactie posten